مزایای برنامه‌ی اسپانسرشیپ والدین و پدر/مادربزرگ‌ها برای کانادا
همان‌طور که می‌دانید، برنامه‌ی اسپانسرشیپ والدین و پدربزرگ مادربزرگ‌ها در تاریخ سیزدهم اکتبر آغاز به کار کرد و تنها تا تاریخ سوم نوامبر درخواست‌های متقاضیان را خواهد پذیرفت. در این بازه‌ی زمانی یعنی سیزدهم اکتبر تا سوم نوامبر، شهروندان کانادا و دارندگان اقامت دائم کانادا که مایلند اسپانسر والدین خود شوند، می‌توانند فرم درخواست را از طریق وبسایت اداره‌ی مهاجرت، شهروندی و پناهندگی ارائه کنند. پس از سوم نوامبر، اداره‌ی مهاجرت کانادا یک لاتاری برگزار خواهد کرد و از متقاضیان منتخب به قید قرعه دعوت خواهد کرد تا درخواست اسپانسرشیپ خود را ارائه کنند و پدر و مادر یا پدربزرگ/ مادربزرگ خود را به کانادا بیاورند. اداره‌ی مهاجرت تا سقف 10000 درخواست را خواهد پذیرفت.
مزیت اصلی این برنامه‌ی مهاجرتی برای شهروندان یا دارندگان اقامت دائم کانادا واضح و روشن است: پیوستن به اعضای خانواده. والدین یا پدربزرگ/مادربزرگ این متقاضیان از مزایای کامل اقامت دائم کانادا بهره مند خواهد بود؛ مزایایی نظیر اجازه‌ی کار در کانادا، استفاده از خدمات درمانی کانادا و نهایتا اخذ شهروندی کانادا. اما مزایای این برنامه‌ی مهاجرتی برای کانادا چه خواهد بود؟ در وهله‌ی نخست، پیوستن اعضای خانواده‌ها باعث استحکام نهاد خانواده می‌شود و خانواده ستون فقرات جامعه‌ی کاناداست.
برنامه مهاجرت والدین مزیت اقتصادی هم دارد. تحقیقات نشان داده که والدین و پدربزرگ/مادربزرگ ها به درآمد خانوار کمک می کنند. در نتیجه قدرت خرید کانادایی ها بالا خواهد رفت و اقتصاد کانادا سود خواهد برد. مثلا خانه بزرگترین خریدی است که افراد در طول زندگی خود انجام می دهند و نرخ مالکیت خانه در بین مهاجران کانادا هم اکنون با نرخ مالکیت متولدین کانادا برابری می‌کند (در کانادا حدود 70 درصد مالک خانه هستند). والدین و پدربزرگ/مادربزرگ‌ها علاوه بر کمک خرج خانوار بودن می‌توانند به فرزندان و نوه‌های خود کمک کنند تا ساعات بیشتری کار کنند. زیرا والدین و پدربزرگ/مادربزرگ‌ها می‌توانند از کودکان مراقبت کنند و بدین ترتیب سایر اعضای خانواده در دنبال کردن فرصت‌های اقتصادی خود آسایش و انعطاف پذیری بیشتری خواهند داشت.
نظرسنجی‌های قبلی دولت کانادا به ما نشان می‌دهد که برنامه‌ی اسپانسرشیپ والدین یا PGP در بین برنامه‌های مهاجرتی کانادا از کمترین محبوبیت در بین کانادایی‌هاست. با توجه به این تصور که والدین یا پدربزرگ و مادربزرگ‌ها افراد سالخورده و از کار افتاده‌ای هستند که برای اقتصاد کانادا منفعتی ندارند و با استفاده از خدمات درمانی بار اضافه‌ای هم بر دوش کانادا هستند می‌توان به دلیل عدم محبوبیت این برنامه در بین کانادایی‌ها پی برد. پس کانادایی‌ها حق دارند نگران باشند.
اما نباید از یاد برد که کانادا به روش‌های مختلف این نگرانی‌ها را بر طرف می‌کند. اول اینکه والدین و پدربزرگ/مادربزرگ‌ها تنها 6 درصد کل مهاجرینی که در سال وارد کانادا می‌شوند را تشکیل می‌دهند. والدین و پدربزرگ/مادربزرگ‌ها هم مانند همه‌ی مهاجرین از طرف دولت کانادا مورد معاینات پزشکی قرار می‌گیرند تا اطمینان حاصل شود که هزینه‌ی اضافی بر گردن سیستم درمانی کانادا نخواهند بود. سوم اینکه کانادا یک بازه‌ی زمانی 20 ساله برای افرادی که اسپانسر والدین یا پدربزرگ و مادربزرگ خود می‌شوند مشخص کرده است. این بدین معناست که متقاضیان پس از اینکه والدین یا پدربزرگ و مادربزرگشان اقامت دائم گرفتند تا 20 سال مسئول حمایت مالی آن‌ها هستند.
طی این مدت اسپانسر به لحاظ قانونی موظف است هر کمک هزینه اجتماعی که از طرف والدین یا پدربزرگ و مادربزرگش دریافت می شود را بازپرداخت کند. و نهایتا اینکه کانادا قصد دارد از طریق سیستم مهاجرتی خود به اهداف اقتصادی، اجتماعی و بشردوستانه‌ی خود دست یابد. کانادا مهاجران را برای سود و نفع اقتصاد خود می‌خواهد و بدین ترتیب 60 درصد مهاجران خود را از طریق مهاجرت اقتصادی/کاری می‌پذیرد. از طرف دیگر می‌خواهد خانواده‌ها در کنار هم باشند و به همین خاطر برنامه‌ی اسپانسرشیپ والدین و پدربزرگ/مادربزرگ‌ها را راه اندازی کرده است. و در آخر اینکه کانادا می‌خواهد افراد محروم و مورد ستم قرار گرفته را به دلایل بشردوستانه بپذیرد. بنابراین، گرچه استقبال از افراد سالمند ظاهرا توجیه اقتصادی ندارد اما می‌توان ادعا کرد که برنامه‌ی اسپانسرشیپ والدین می‌تواند به اقتصاد کانادا کمک کند.
