قانون تابعیت کانادا در اصل بر اساس قانون تصویب شده در سال ۱۹۱۰ به وجود آمد. طبق این قانون، شهروندی کانادا به آن دسته از اتباع انگلیس که مقیم کانادا بودهاند اختصاص داده شد و دیگر اتباع انگلیس برای ورود به خاک کانادا موظف بودند که اجازه بگیرند.
بعد از انقضای قانون وست مینستر در سال ۱۹۳۱، که به واسطهی آن هر یک از ایالتهای خودگردان بریتانیای کبیر اجازه تصویب و وضع قوانین برای ایالتهای خود را داشتند، ایالتهای خودگردان قوانین مختص به خود را تصویب میکردند و در قلمرو خود به اجرا در میآوردند و قانون تابعیت کانادا نیز در سال ۱۹۴۷ به تصویب رسید.
کانادا پیش از سال ۱۹۴۷ دو نوع پاسپورت را برای اتباع خود صادر میکرد:
– اتباع کانادایی رنگین پوست (بومی).
– اتباع انگلیسی و سفیدپوست.
اقامت کانادا
در سال ۱۹۴۷، قانون تابعیت کانادا تصویب شد و اتباع کانادایی کلیه کشورهای مشترکالمنافع را نیز گردیدند.
شرایط اخذ تابعیت و اقامت کانادا
– اتباع انگلیسی که حق اقامت در کانادا را داشتند.
– اتباع انگلیس که در کانادا مانند همه مهاجران از اول ژانویه ۱۹۴۷ اقامت داشتند.
– اتباع انگلیس که در خارج از کانادا متولد شده ولی قبل از اول ژانویه ۱۹۴۷ به عنوان مهاجر پذیرفته شده و سن آنها نیز زیر ۲۱ سال بوده است.
– زنانی که تبعه انگلیس بوده و با مردان کانادایی ازدواج کرده باشند.
– کلیه افرادی که _مانند هندیها و اسکیموییها_ قبل از اول ژانویه ۱۹۴۷ در خاک کانادا اقامت داشتند میتوانستند تابعیت کانادا را دریافت کنند.
– کلیه ساکنین نیوفوندلند که قبلاً تحت استعمار دولت بریتانیا بود و در سال ۱۹۴۹ به کنفدراسیون کانادا پیوست از تاریخ اول آوریل ۱۹۴۹ به عنوان شهروندان کانادایی محسوب گشتند.
– از دست دادن و گرفتن تابعیت و اقامت کانادا (از سال ۱۹۴۷ تا ۱۹۷۷)
الف) بهطور کلی گرفتن تابعیت کانادایی به این صورت است:
دریافت تابعیت و اقامت کانادا از طریق تولد در کانادا (بهجز فرزندانی که از دیپلماتهای غیر انگلیسی به دنیا آمدهاند)
قبول شهروندی کانادا بعد از ۵ سال اقامت به عنوان یک مهاجر (این کار بیشتر برای افرادی است که به روش قانونی برای مهاجرت به کانادا اقدام میکنند، روشهایی مثل سرمایه گذاری، تحصیل و مهاجرت به کانادا از طریق تخصص یا کار.)
از طریق ازدواج، و پس از یک سال یک زن غیرکانادایی میتواند تبعهی کانادا شود.
ثبت تولد کودکان در خارج که پدر آنها کانادایی باشد (به استثنای مواردی که مادرشان هم کانادایی است).
ب) از دست دادن تابعیت و اقامت کانادا در این موارد ممکن است:
– کسب داوطلبانهی شهروندی کشور دیگری به وسیلهی یک تبعه کانادایی که ۲۱ ساله یا بالاتر باشد و در خارج از کانادا اقامت داشته باشد.
– در صورتی که والدین اطفال زیر ۲۱ سال تابعیت کانادایی خود را از دست بدهند فرزاننشان نیز تابعیت خود را از دست خواهند داد.
– آن تبعههای کانادایی که برای ۱۰ سال خارج از کانادا زندگی کرده و پرونده و بیانیهای در بایگانی ضبط شده نداشته باشند. (این مورد به وسیله قانون ۷ ژولای ۱۹۶۷ منسوخ شده است).
در صورتی که فرد شهروندی کانادا را از طریق اصل و نسب و پدر و مادر کانادایی خود به دست آورده باشد، در سن ۲۴ سالگی تقاضای دریافت شهروندی از دولت کانادا را نکرده باشند یا در کانادا زندگی نکند تابعیت کانادایی خود را از دست خواهد داد.
اگرچه تابعیت دوگانه در کانادا بین سالهای ۱۹۷۷-۱۹۴۷ محدود شده بود ولی در برخی موارد، کاناداییها میتوانستند به شکل قانونی همزمان با شهروندی کانادا شهروندی کشور دیگری را نیز داشته باشند. به عنوان مثال، مهاجرانی که از کشورهای دیگر،تابعیت کانادا را دریافت میکنند، نیازی ندارند که خروج از تابعیت قبلی خود را اثبات کنند. یا دولت کانادا کودکانی که از والدین غیر کانادایی در کانادا متولد میشوند را مجبور به از دست دادن تابعیت خارجی خود نمیکرد. به همین دلیل مسئلهی تابعیت دوگانه ایجاد شد.
دریافت تابعیت و اقامت کانادا بر اساس قانون سال ۱۹۷۷
بر اساس قانون مصوب ۱۹۷۷، تابعیت کانادا یکی از شیوههای زیر به دست میآمد:
تولد در کانادا (کودکان متولد شده از دیپلماتها شامل این قانون نمیشدند)
کودکی که از والدین (پدر و مادر) کانادایی در خارج از کانادا متولد میگردید.
اعطای شهروندی پس از ۳ سال اقامت در کانادا
زنی که با مرد کانادایی ازدواج میکرد.
کودکانی که در خارج از کانادا از والدین کانادایی متولد میشدند میباید قبل از رسیدن به سن ۱۸ سالگی نسبت به ثبت شهروندی کانادا اقدام میکردند (این قانون در ۱۴ آگوست ۲۰۰۴ منسوخ شده است).
از دست دادن شهروندی و اقامت کانادا بر اساس قانون سال ۱۹۷۷
بر اساس قانون تابعیت که در سال ۱۹۷۷ تصویب شد، کسانی که شهروندی کانادا را داشتند به هیچ وجه به صورت غیر داطلبانه اآن را از دست نمی دادند. مگر اینکه از طریق حیله و تقلب شهروندی کانادا را کسب کرده باشند و یا اینکه فرزندانی که از والدین کانادایی ولی در خارج از کانادا به دنیا آمده باشند و در خارج از کانادا بزرگ شده باشند در سن ۲۸ سالگی تابعیت کانادایی خود را از دست داده باشند.