سن و مهاجرت
این گفته که افراد جوانتر در مهاجرت موفقترند مسئلهی واضحی به نظر میرسد و احتمالاً بسیاری از مهاجران این موضوع را به شخصه تجربه کردهاند. اما در جهان پیشرفتهی امروز همهی ادعاها و ایدهها باید محک بخورند و درستی آنها بررسی شود. آخرین تحقیقات انجام شده در کانادا دربارهی رابطهی بین سن و میزان موفقیت در کاریابی نیز به نتایج جالبی منجر شد.
بر اساس تحقیقی که نتایج آن اخیرا منتشر شده، مهاجرانی که قبل از ۱۸ سالگی به کانادا آمدهاند به نسبت کسانی که در سنین بالاتر به این کشور مهاجرت کردهاند، شانس بیشتری برای موفقیت در کاریابی دارند.
موسسه Research on Public Policy در این تحقیق به این نتیجه رسیده که مهاجرانی که در سن کمتر به کانادا آمدهاند، معمولا از نظر کاریابی، موفقیت در کار و سطح درآمد مشابه افرادیند که در کانادا به دنیا آمدهاند.
در این تحقیق، موضوع چگونگی ارزیابی مدارک متخصصان خارجی از متدولوژی یا روش شناسی کار کنار گذاشته شده است. پایهی تحقیق بر اساس دادهها و اطلاعاتی انجام شده که اداره آمار کانادا در سال ۲۰۰۵ جمع آوری کرده و در آن افرادی مد نظر قرار گرفته بودند که دورهی دبیرستان خود را در سال ۲۰۰۰ و در کانادا به پایان رسانده بودند.
بولت، از مجریان اصلی این تحقیق که از متخصصان روابط صنعتی در دانشگاه مونترال نیز هست، میگوید: «هر چه مهاجران در سنین پایینتر به کانادا آمده باشند، مسیر تحصیلیشان شباهت بیشتری به رقبای متولد کانادایشان خواهد داشت و برای آنها تسلط کامل داشتن به یکی از دو زبان اصلی کشور یعنی انگلیسی یا فرانسه راحت تر پیش میرود.»
دستیار این تحقیق، آقای بوداربات، که او هم متخصص روابط صنعتی از دانشگاه مونترال است، اعتقاد دارد که این نکته به دلیل تقویت مهارتهای زبانی و هماهنگی بیشتر آنها با فرهنگ کانادایی میباشد. او طی مصاحبهای گفت: «کسانی که از سنین کم در محیط کانادایی آموزش میبینند معمولا از نظر انتخاب شبیه به متولدین کانادا رفتار میکنند. آنها در یک سیستم رشد میکنند و و اطلاعات مشابهی را نیز یاد میگیرند.»
در بعضی موارد مهاجرانی که در سنین پایین به کانادا آمده بودند، حتی بیش از همتایان متولد کانادای خود در شغل خود موفق بودهاند. در این تحقیق مشاهده شد که میزان اشتغال در میان متولدین کانادایی دارای مدرک دیپلم کالج (معادل کاردانی در ایران) ۹۱.۸ درصد است، همین مقدار در بین مهاجرانی که از سنین کودکی به کانادا آمده و مدرک دیپلم کالج داشتند، ۹۲.۶ درصد است و نرخ اشتغال در میان مهاجران بزرگسال دارای دیپلم کالج ۹۰.۶ درصد است.
نرخ اشتغال افراد دارای مدرک لیسانس متولد کانادا ۹۱.۵ درصد، نرخ اشتغال آنها برای مهاجرانی که قبل از سن ۱۸ سالگی به کانادا آمدهاند ۹۴.۲ درصد و برای مهاجرانی که در ۱۸ سالگی یا بعد از آن به کانادا آمدهاند، ۸۱.۶ درصد است.
دربارهی افرادی که دارای مدارک فوق لیسانس یا دکترا هستند نیز میتوان گفت که نرخ اشتغال متولدین کانادا ۹۳ درصد، نرخ اشتغال برای مهاجران جوان ۸۹.۱ درصد و نرخ اشتغال برای مهاجران مسنتر از آن ۸۸.۵ درصد است.
بوداربات در ادامه این نکته را ذکر کرد که مهاجرانی که در سنین پایینتر به کانادا میآیند، در انجام کارهایی که به آنها محول میشود به نسبت کسانی که در کانادا به دنیا آمده اند و یا حتی کسانی که در سنین بالاتر به این کشور مهاجرکردهاند از خود انعطاف بیشتری نشان میدهند. البته علاوه بر این در یافتههای این تحقیق به نظر میرسد که مهاجران جوانتر کمتر در مشاغل مربوط به رشتهی تحصیلی خود مشغول به کارند.
در این تحقیق پیشنهاد شد که مهاجران به صورت کلی و فارغ از سن مهاجرت خود، به هنگام انتخاب رشته تحصیلی خود بیشتر به نیازهای بازار کار توجه کنند. علاوه بر این از دولت فدرال نیز خواسته شده است که برای رسیدن به اهداف مهاجرتی خود در زمینهی بیشتر انرژی بخشیدن به بازار کار، به مهاجران جوان توجه بیشتری داشته باشد. به عقیدهی بوداربات این نکته شامل همه مهاجران زیر سی سال و همهی کسانی که دارای فرزند هستند نیز میشود. به گفته او تحقیقات دیگری نیز هست که نشان میدهد حتی مهاجران جوانی که تازه به کانادا آمدهاند از مهاجران مسنتر موفقترند.
علاوه بر این، در تحقیق مشاهده شد که در استان کبک، مهاجران مسنتر برای یافتن کار با مشکل بیشتری مواجه هستند. اگرچه فاصله و شکاف سنی موجود میان این گروه از مهاجران و کاناداییهای غیر مهاجر در کبک (۷.۶ درصد پایین تر) بسیار کمتر از استان انتاریو (۱۲ درصد پایینتر) و نیز استان بریتیش کلمبیا (۱۹.۸ درصد پایینتر) است.