بر اساس گزارش جمعیت شناختی منتشر شده توسط مرکز آمار کانادا در هفته چهارم ماه می ۲۰۱۰، کانادا در دههی آینده با تغییرات جمعیتی بسیار زیادی روبهرو میشود که تمامی امور اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و بهداشتی را متحول خواهد کرد.
این گزارش که بر اساس مدل بازسازی شده شاخصههای جمعیتی کانادا وضعیت جمعیتی این کشور تا سال ۲۰۳۶ را بر اساس سه سناریوی:
- برآورد حداکثری
- ادامه شاخصه های فعلی
- برآورد حداقل
پیش بینی کرده است، نشان میدهد در حالیکه جمعیت کانادا در سال ۲۰۰۹ ، ۳۳ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر بوده است به طور متوسط در سال ۲۰۳۶ جمعیتی معادل ۴۳ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر خواهد داشت. تخمین حداکثری، این عدد را ۴۷ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر ارزیابی میکند.
با توجه به آمارگیریهای اخیر و در سال ۲۰۱۷، جمعیت کانادا به ۳۶٫۷۰۳٫۸۸۸ نفر رسیده است.
بر این اساس و با توجه به هرکدام از این سناریوها، جمعیت افراد کهنسال کانادایی (۶۵ سال به بالا) برای اولین بار از تعداد کودکان زیر ۱۵ سال این کشور بیشتر میشود. این اتفاق بر اساس یکی از سناریوهای گفته شده، بین سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۱ اتفاق میفتد.
به عبارتی دیگر، در حالی که تعداد کهنسالان در سال ۲۰۰۹، ۴ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر بوده، در سال ۲۰۳۶ بین ۹.۹ تا ۱۰.۹ میلیون نفر خواهد بود که نشان دهندهی افزایش حدوداً دو برابری آن است. از سوی دیگر، جمعیت زیر پانزده سال که در سال ۲۰۰۹، ۵.۶ میلیون نفر بوده در ۲۰۳۶، بین ۵.۷ تا ۸.۲ میلیون نفر است که افزایشی بسیار اندک را نشان میدهد.
در واقع، هرم جمعیتی کانادا در آن سال وارونه خواهد بود و تعداد جمعیت کهنسال آن که در راس هرم قرار دارد، دو برابر قاعده آن میشود.
بررسی وضعیت جمعیت افراد ۸۰ سال به بالا نشان میدهد که تعداد این افراد از یک میلیون و سیصد هزار نفر در سال ۲۰۰۹ به سه میلیون و سیصد هزار نفر در آن سال افزایش پیدا میکند و تعداد افراد با سن یک قرن به بالا که در سال ۲۰۰۹ حدودا ۶ هزار نفر تخمین زده میشود در سال ۲۰۳۶ ۳ یا ۴ برابر خواهند شد. به عبارت دیگر در کانادای سال ۲۰۳۶، مشاهده افرادی که بالای ۱۰۰ سال از عمرشان میگذرد پدیده عجیبی نخواهد بود.
این اخبار بدین معنا هستند که جوانهای فعلی، در آینده با فرصتهای شغلی بسیار زیادی روبرو خواهند شد، باید بار تعداد افراد بیشتری را بر دوش بکشند و بدون کاربردهای وسیعتر تکنولوژی، بسیاری از حوزههای شغلی دچار آسیب میشود.
مطالب ذکر شده برای برنامه ریزیهای دولتی، تربیت نیروی انسانی، تغییر در سیاستهای مهاجرت، تشویق به افزایش زاد و ولد، تغییر در سیستمهای بهداشتی، درمانی و ایمنی و نظایر این موارد مفید خواهد بود . مواردی که در آینده بر همه سیاستها تاثیر خواهند گذاشت.