وزارت مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا روز دوشنبه ۱۶ آوریل ۲۰۱۸ اعلام کرد که درباره‌ی قوانین عدم پذیرش مهاجران به دلیل مسائل پزشکی تجدید نظر خواهد کرد. این تغییرات در قوانین پزشکی امور مهاجرتی از اول ژوئن ۲۰۱۸ اجرا شد.
کانادا بر اساس قوانینی که بیشتر از ۴۰ سال پیش تصویب شده است و با نگاه قرن بیستمی به ماجرا، افرادی که دچار معلولیت‌های جسمی بودند و یا کسانی که هزینه پزشکی سالانه آن‌ها از حدی بالاتر بود را از آمدن به کانادا محروم می‌کرد. هرچند که تعداد این افراد رد شده بسیار کم بود و به خصوص که از سال ۲۰۰۶ افراد می‌توانستند با تقبل کردن هزینه اضافی نگهداری بیمار(جز در موارد بیماری‌های خطرناک مثل ایدز) یا معلول از این قاعده مستثنی شوند.
بر اساس این تغییرات، ماده ۱-۳۸C) ) قانون مهاجرت و حمایت از پناهندگی لغو می‌شود و بدین صورت شرایط برای متقاضیان مبتلا به بیماری‌های غیر واگیردار، غیر خطرناک و یا معلولیت جسمی ، آسان‌تر می‌شود. همچنین سقف هزینه‌ی دولت برای این متقاضیان افزایش پیدا می‌کند و این میزان از سقف پنج ساله ۳۳۲۷۵ دلاری کنونی به ۱۹۹۶۵ دلار در سال تغییر می‌کند. به این ترتیب سقفی که بیمار برای نگهداری پزشکی می‌تواند به دولت کانادا تحمیل کند و در عین حال از مهاجرت محروم نشود، تقریبا سه برابر شده است.
این سیاست جدید وزارت مهاجرت، از طرفی برای حمایت از بودجه خدمات اجتماعی و سلامت عمومی است و از طرف دیگر برای آسان شدن شرایط پذیرش مهاجران معلول است که شامل دو بخش زیر می‌شود:
- افزایش میزان سقف هزینه‌های دولت برای متقاضیان مبتلا به بیماری‌های خاص
- اصلاح تعریف خدمات اجتماعی با حذف کردن منابع آموزشی ویژه و خدمات اجتماعی و حرفه‌ای توانبخشی
اگرچه تا زمان اجرایی شدن این قانون راه زیادی باقی مانده است، اما افزایش میزان سقف هزینه برای بیماری این دسته از متقاضیان، راه مهاجرت به کانادا برای آنان هموارتر می‌شود.
این اصلاحیه، تعریف جدیدی از خدمات اجتماعی ارائه می‌دهد که به نفع متقاضیانی‌ست که دچار مشکلات بینایی و شنوایی هستند.
به طور تقریبی سالانه ۱۰۰۰ متقاضی اقامت دائم یا موقت کانادا، به دلایل پزشکی رد می‌شوند، یعنی در حدود ۰٫۲% کل متقاضیانی که تست پزشکی می‌دهند، از مهاجرت محروم می‌شوند. اما اکنون اگر اصلاحات این قانون اجرایی شود، فقط ۰٫۱%از متقاضیان با این مشکل مواجه می‌شوند.
