چالش پنجاه سالهای که کانادا با آن روبهروست؛ چه باید کرد؟
اخیرا بانک سلطنتی کانادا گزارشی منتشر کرده است مبنی بر این که ظرف 30 سال اخیر، شکاف بین دستمزدهای کارگران مهاجر و کارگران متولد کانادا بیش از دو برابر شده است، و این علیرغم تاکیدی است که دولت فدرال کانادا بر مهاجرت کاری/ اقتصادی دارد.
بر اساس این گزارش در مجموع، دستمزد مهاجران 10 درصد کمتر از خود کاناداییهاست حال آنکه در سال 1986 مهاجران تنها 4 درصد کمتر از متولدین کانادا دستمزد و حقوق میگرفتند. این ما به التفاوت سالانه 50 میلیارد دلار به ضرر تولید ناخالص داخلی کاناداست؛ این رقم معادل کل هزینههای مهاجرانی است که نمیتوانند در زمینه و تخصص خود کار پیدا کنند و تازه اگر هم کار پیدا کنند نمیتوانند به دستمزد و حقوق کاناداییها برسند.
البته این مسئلهی بی سابقهای نیست. پنجاه سال پیش در سال 1966 دولت فدرال کانادا طی بیانیهای چنین گفته بود:
«… برخی مهاجران نمیتوانند در بدو ورود به اینجا کار و تخصص خود را دنبال کنند و باید تا زمانی که به استانداردهای کانادایی نرسیدهاند کارهای دیگر را انجام دهند … جای امیدواری است که مسئولینی که مردم به آنها نظر دارند بیشتر به مزیت اقتصادی تحرک اجتماعی توجه دارند.»
تلاشهای دولت فدرال
در دهههای اخیر دولت فدرال کانادا تغییرات قابل توجهی را در انتخاب مهاجران اعمال کرده است. مثلا به سیستم اکسپرس انتری که در ژانویهی 2015 از آن رونمایی شد میتوان اشاره کرد؛ سیستم اکسپرس انتری مهاجران را بر اساس شایستگی و عواملی نظیر سن، تحصیلات، سابقهی کار مرتبط و دانش زبانی انتخاب میکند.
اتاوا متقاضیانی را انتخاب میکند که بالاترین رتبه و امتیاز را دارند – یعنی افرادی که بیشترین شانس را برای جذب بافت جامعه و بازار کار کانادا دارند. همچنین در سال 1999 بود که از برنامهی مهاجرت استانی رونمایی شد. بر اساس این برنامه، کارفرمایان و استانها و نواحی کانادا میتوانند بر اساس نیاز خود مهاجران را انتخاب کنند.
چه کارهای دیگری باید انجام شود؟
چهار استان کانادا – نوا اسکوشیا، کبک، انتاریو و منیتوبا – مقرراتی موسوم به مقررات انصاف را اجرایی کردهاند که باعث ایجاد دفاتری شده که هدف آنها ایجاد فرایندهای عینیتر در به رسمیت شناختن صلاحیتها و شایستگیهای مهاجران است.
علاوه بر این، ذینفعانی نظیر سازمانهای خدمترسان به مهاجران حتما باید کارفرمایان کانادا را نسبت به مزایای استخدام مهاجران آگاهتر کنند. رو در رو قرار دادن کارفرمایان و مهاجران جویای شغل میتواند در کاهش نگرانیهایی نظیر فقدان مهارتهای نرم که برای جذب بازار کار کانادا کلیدی است موثر واقع شود. خوشبختانه شواهد اخیر نظیر دستمزد و استخدام مهاجران حاکی از این هستند که کانادا طی 50 سال آینده، همچنان که اقتصادش روز به روز به نیروی کار مهاجر متکی میشود این چالش را نیز پشت سر خواهد گذاشت.