رکوردشکنی کاهش زاد و ولد در کانادا؛ اهمیت مهاجران
طبق دادههای جدید Statistics Canada سال گذشته نرخ زاد و ولد در کانادا کاهش چشمگیری داشته است. کاهش زاد و ولد یکی از دلایل اصلی اعلام برنامهی سطوح چندگانه مهاجرت برای سالهای 2021 تا 2023 است؛ طبق این برنامه کانادا قصد دارد از ابتدای سال 2021 سالانه 400 هزار مهاجر جذب کند.
در سال 2019، نرخ باروری هر زن در طول حیات بارور بودنش برابر با 1.47 زایمان بوده است؛ این در حالیست که جوامع برای بقا نیاز دارند که هر زن حداقل 2.1 زایمان موفق داشته باشد. کانادا از سال 1971 تا کنون به این مرز نزدیک نشده است. این بدان معناست که تعداد نوزادانی که در کانادا به دنیا میآیند برای جایگزین شدن افرادی که میمیرند کافی نیست.
سال گذشته 372,038 نوزاد در سراسر کانادا (به غیر از یوکان) به دنیا آمد. نسبت نوزادان پسر با 51.3 درصد اندکی بالاتر بود و این با روند سالهای گذشته مطابقت دارد. اینکه آیا همهگیری کرونا نقشی در کاهش زاد و ولد داشته است یا خیر در تابستان 2021 (بین ماههای جولای و آگوست) مشخص خواهد شد چرا که در این دوره معمولا نرخ زایمان بیشتر است.
در گزارشی آمده است که:« از آغاز همهگیری کرونا این امکان وجود دارد که نرخ زاد و ولد در کانادا با تغییر مواجه شده باشد. علاوه بر این اگر قرار بود سطح مهاجرت کاهش یابد نرخ باروری برای حفظ رشد جمعیت اهمیتی بیش از پیش مییافت.»
سال 2019 نزدیک 80 درصد رشد جمعیت کانادا به خاطر مهاجرت بوده است. وقتی به دادههای اول جولای 2018 تا 30 ژوئن 2019 نگاهی بیندازیم میبینیم که افزایش طبیعی جمعیت 85, 246 نفر بوده است. در حالیکه افزایش جمعیت ناشی از مهاجران 301,974 نفر بوده است.
در این بازهی زمانی مهاجرت حدود 78 درصد رشد جمعیت را رقم زده است. بین اول جولای 2019 تا 30 ژوئن 2020 مهاجرت رشد 79 درصدی را در جمعیت ایجاد کرده است. بدون مهاجرت کانادا نمیتواند جمعیت خود را زیاد کند و نیروی کار با فقدان کارگر و کارمند کافی ضعیف خواهد شد.
در کانادا 9 میلیون فرد میانسال وجود دارد که برآورد میشود که طی ده سال آینده به سن بازنشستگی برسند. هیئت کنفرانس کانادا میگوید که تا سال 2034 مهاجران 100 درصد رشد جمعیت ملی را رقم خواهند زد. در ماههای نخست سال 2020 مهاجرت 82 درصد رشد جمعیت کانادا را رقم زده است.
از سوی دیگر سن زایمان اول زنان کانادا در حال افزایش است. سال گذشته متوسط سن اولین زایمان 29.4 سال بوده است که به نسبت متوسط سن اولین زایمان در سال 1959 که 23.2 بوده شش سال بیشتر است. این روند در سایر کشورها مانند ایالات متحده نیز مشاهده میشود.
امروزه تعداد زنانی که وارد دانشگاه و بازار کار میشوند نسبت به گذشته افزایش چشمگیری داشته است. طبق دادههای Labour Force Survey درصد ورود زنان به بازار کار از 22 درصد در سال 1950 به 84 درصد در سال 2019 رسیده است. طی 60 سال اخیر نرخ باروری و زایمان زنانی که زیر 25 سال مادر میشدند کاهش چشمگیری یافته است. در سال 1959 زنان بین 20 تا 24 ساله به احتمال زیاد مادر بودند، یعنی در آن سال از هر 1000 زن 233.8 نوزاد متولد شده بود اما در سال 2019 از هر 1000 زن تنها 31.8 نفر متولد شده است. در سال 1959، 45 درصد زنان 20 تا 24 برای اولین بار طعم مادر شدن را چشیدهاند حال آنکه در سال 2019 این رقم به 14 درصد رسیده است. در سال 2019 زنان 30 تا 34 ساله بیشتر از هر ردهی سنی مادر بودهاند و بیشترین افراد در بین کسانی که برای اولین بار مادر میشدند را تشکیل میدادهاند.
افزایش سن مادر دارای ریسک است
خلاف مردان که به لحاظ سن محدودیت و ریسک چندانی در پدر شدن ندارند، زنان با افزایش سن (به خصوص بعد از 30) ریسک بالایی در زایمان (مخصوصا زایمان اول) دارند. یکی از چندین ریسک مرتبط با افزایش سن زایمان، دوقلو یا سه قلو بودن نوزادان است. در سال 2019 حدود 4 درصد از زنانی که برای اولین بار مادر میشدند و بالای 40 سال داشتند، بیش از زنانی که زیر 40 سال داشتهاند دوقلو یا چندقلو به دنیا آوردهاند.