نیمی از مهاجران ماهر کانادا، سابقهی کار کانادایی دارند
در سالهای اخیر به تعداد افرادی که با سابقهی کار و تحصیل در کانادا اقامت دائم گرفتهاند افزوده شده است. جدیدترین آمار Statistics Canada گویای این هستند که تعداد دانشجویان بین المللی و نیروی کار موقت خارجی بین سالهای 2000 تا 2018 افزایش قابل توجهی داشته است. در سال 2018 بیش از نیمی از مهاجران کاری / اقتصادی یعنی 59 درصد آن، پیش از آن به عنوان کارگر ماهر موقت خارجی در کانادا کار کرده بودند که نسبت به اوایل سال 2000 نشاندهندهی افزایش 12 درصدی است.
گفتنی است در سال 2009 هم بسیاری از کارگران ماهر خارجی موقت از طریق برنامهی مهاجرت استانی و تجربهی کانادایی اقامت دائم گرفتهاند. در سال 2018 دستهی تجربهی کانادایی 20 درصد تمام متقاضیان مهاجرت کاری/اقتصادی را در بر میگرفت. در حالی که در همان سال 25 درصد مهاجران از طریق برنامهی اسکیلد ورکر فدرال به کانادا مهاجرت کردهاند. اما برنامهی مهاجرت استانی با پذیرش 46 درصد مهاجران بیشترین سهم را در آن ایفا کرد.
ورود به یک کشور خارجی به عنوان دانشجو یا کارگر و سپس اخذ اقامت دائم آن کشور گزینش دو مرحلهای مهاجر نامیده میشود. در این فرایند دانشجویان یا نیروی کار ماهر ابتدا موقتا در کشور مورد نظر اقامت میکنند و مدارکشان توسط کارفرمایان کانادایی ارزیابی میشود. سپس مقیم موقت درخواست مهاجرت ارائه میکند و بر اساس معیارهایی که در برنامههای فدرال و استانی مشخص شدهاند انتخاب میشود.
آمار و ارقام فوق حاصل انجام دو مطالعه است که StatsCan با همکاری ادارهی مهاجرت، شهروندی و پناهندگی کانادا انجام داده است. این مطالعات به بررسی اهمیت فزایندهی نیروی کار خارجی موقت در موفقیت مهاجران جدید در بازار کار کانادا پرداختهاند. تا کنون تنها سه مطالعه از این سلسله مطالعات منتشر شده است. اولین مطالعه نشان داد که مهاجرت دو مرحلهای میتواند مهارتهای مهاجران و نیاز بازار کار را بهتر برآورده کند. کارفرمایان میتوانند مهارتها و کیفیت ملموس نیروی کار موقت را ارزیابی کنند. در این مطالعه همچنین مشخص شده که همه گیری کرونا مسائل مرتبط با نیروی کار موقت نظیر عدم قطعیت عرضهی نیروی کار یا شرایط کاری بد کارمندان را پررنگتر کرده است.
دومین مطالعهی تکامل گزینش دو مرحلهای مهاجران از سال 2000 تا کنون را نشان داده است. بین 2000 تا 2018 تعداد نیروی کار موقت خارجی از 60000 به 429,300 افزایش داشته است. سومین مطالعه اما به گزینش دومرحلهای مهاجران و پیامدهای بازار کار میپردازد. در این مطالعه مشخص شده که بین سالهای 2000 تا 2016 تعداد مهاجرانی که در سال اول مهاجرت خود درآمد سالانهی مثبتی داشتهاند بیشتر شده است. افزایش نرخ اشتغال نیز به افزایش تعداد مهاجرانی مرتبط دانسته شده که قبلا در کانادا با حقوقهای بین $20,000 تا $50,000 و بالای $50,000 کار کردهاند.
این یافتهها حاکی از این هستند که مهاجرانی که تجربهی کار و زندگی در کانادا دارند معمولا اشتغال بیشتر و درآمد سالانهی بالاتری دارند. ظاهرا اقدامات دولت فدرال برای ایجاد مسیرهای بیشتر برای خارجیهایی گه تجربهی کانادایی دارند به بهبود این نتایج کمک کرده است.