کانادا، یک ابرقدرت آموزشی (قسمت دوم)
کانادا چگونه به یک ابرقدرت آموزشی تبدیل شده است؟
قسمت اول را از اینجا بخوانید.
با توجه به موارد مطرح شده در قسمت اول، اکنون این سئوال مطرح است که چگونه کانادا در آموزش، از بسیاری از کشورهای دیگر سبقت گرفته است؟
Andreas Schleicher مدیر آموزش سازمان OECD اظهار داشت که ریشه‌ی اصلی اتحاد در کانادا، وجود عدالت در آن است. علی‌رغم سیاست‌های متفاوت استان‌های مجزا، همه‌ی آن‌ها به شانس مساوی در مدارس معتقد هستند. او اظهار داشت که در این کشور حس قوی عدالت و دسترسی برابر وجود دارد و این موضوع در عملکرد آموزشی بالای فرزندان مهاجر نیز قابل مشاهده است. آزمون‌های پیزا نشان داد کودکان تازه واردی که سه سال از آمدنشان گذشته است، امتیازی به خوبی همکلاسی‌های خود دریافت می‌کنند. این موضوع باعث شده است که کانادا به یکی از اندک کشورهایی تبدیل شود که در آن سطح آموزشی فرزندان مهاجر بعد از مدتی مشابه به همسالان غیرمهاجر خود می رسد. ویژگی متمایزکننده‌ی دیگر این است که معلمان کانادا از نظر استاندارد بین المللی حقوق بالایی دریافت می‌کنند و پذیرش در شغل معلمی کاملا گلچین شده است.
شانس برابر (فرصت‌های مساوی)
پروفسور دیوید بوث از موسسه‌ی مطالعات آموزشی دانشگاه تورنتو در انتاریو، به پایه‌های قوی کانادا در سوادآموزی تاکید کرد.
این کشور از طریق کارکنان تحصیل کرده، منابعی همانند کتابخانه‌ها، آزمون‌ها و همچنین ارزیابی‌هایی برای شناسایی مدارس و افرادی که برای این موضوع تلاش می‌کنند، تلاش‌های سیستماتیکی برای بهبود سوادآموزی انجام می‌دهد. پروفسور John Jerrim از موسسه‌ی آموزش UCL در لندن بیان کرد که رتبه بندی بالای چارت آموزشی کانادا نشان می‌دهد که تفاوت نتایج ناشی از شکاف اجتماعی- اقتصادی در مدارس کانادا بسیار اندک است.
به جای کشوری از افراط‌ها، نتایج در کانادا نشان دهنده‌ی سطح میانگین بسیار بالایی است که در آن بین نتایج دانش آموزان برتر و غیر برتر اختلاف بسیار کمی وجود دارد. در جدیدترین نتایج آزمون پیزا در درس علوم مشاهده می‌شود که، اختلاف امتیازات ناشی از تفاوت‌های اجتماعی- اقتصادی در کانادا در مقایسه با نرخ ۲۰% فرانسه و ۱۷% سنگاپور، ۹% می‌باشد. نتایج نسبتا مساوی این آزمون‌ها دلیل خوبی برای توضیح علت عملکرد خوب کانادا در آزمون‌های بین المللی است. در این کشور نشانه‌هایی از عدم موفقیت که ناشی از فقر باشد، وجود ندارد. این سیستم بسیار سازگار است. و همچنان که اختلاف کمی بین نتایج دانش آموزان ثروتمند و فقیر وجود دارد، اختلاف نتایج بین مدارس این کشور نیز در مقایسه با میانگین در کشورهای توسعه یافته، بسیار اندک است.
طبق اظهارات پروفسور Jerrim، سطح بالای مهاجرت به جای اینکه ضربه‌ای بالقوه بر نتایج باشد، ه احتمال زیاد بخشی از داستان موفقیت این کشور محسوب می‌شود. بسیاری از مهاجرانی که از کشورهایی همانند چین، هندوستان و پاکستان به کانادا می‌آیند، اغلب سطح تحصیلات بالایی دارند و تمایل دارند ببینند که فرزندانشان با تحصیل در کانادا به حرفه‌های تخصصی بالایی دست خواهند یافت. پروفسور Jerrim اظهار کرد که این خانواده‌ها از اشتیاقی که مهاجران برای موفق بودن دارند برخوردارند و انتظارات آن‌ها نتایج تحصیلی بسیار خوبی را برای فرزندانشان به ارمغان می‌آورد. پروفسور بوث از دانشگاه تورنتو نیز به انتظارات بالای این خانواده‌های مهاجر اشاره کرد. به گفته‌ی او: بسیاری از خانواده‌های تازه وارد به کانادا، می‌خواهند که فرزندانشان در مدرسه‌ی برتر باشد و خود دانش آموزان نیز انگیزه‌ی زیادی برای یادگیری دارند.
