مهاجرت، مشارکت بیشتر کاناداییها در بازار کار و شکوفایی کانادا را به همراه دارد
نتایج مطالعهای که اخیرا توسط هیئت کنفرانس کانادا – Conference Board of Canada – انجام شده نشان میدهد که ظرف بیست سال آینده، بهترین مسیر برای رشد اقتصادی و افزایش استاندارد زندگی کانادا عبارت است از مهاجرت و نیز تلاش در راستای بهبود مشارکت گروههایی که کمتر در بین نیروی کار کانادا حضور دارند. این مطالعه که تحت عنوان «نمیتوان به تنهایی طی مسیر کرد: مهاجرت، عاملی کلیدی در استراتژی رشد کانادا» منتشر شده است، سناریوهای مختلف نیروی کار را طی سالهای ۲۰۱۸ تا ۲۰۴۰ بررسی کرده است.
طی این دورهی زمانی ۲۲ ساله جمعیت ۹.۲ نفری فعلی کانادا که اکنون در میان سالی به سر میبرند به سن بازنشستگی خواهند رسید و تقاضا برای خدمات اجتماعی که بودجهی آن توسط دولت کانادا تامین میشود افزایش خواهد یافت. در این مطالعه نوشته شده است که: « تا سال ۲۰۴۰، تقریبا یک چهارم جمعیت کانادا ۶۵ سال یا بیشتر سن خواهند داشت – در حالی که این رقم در حال حاضر ۱۷ درصد است – و این بدین معنی است که در غیاب راه حلهایی برای رشد نیروی کار، کانادا فشار بیشتری را برای تامین خدمات درمانی جمعیت سالمند خود تحمل خواهد کرد.»
بین سالهای ۲۰۱۸ تا ۲۰۴۰ حدود ۱۱.۸ میلیون دانشآموز و دانشجو از مدارس و دانشکدههای کانادا فارغالتحصیل خواهند شد و حجم عمدهی نیروی کار و مالیاتدهندگان در کانادا را تشکیل خواهند داد. اما این تعداد کافی نیست، چرا که برآورد میشود طی این بازهی زمانی حدود ۱۳.۴ میلیون نفر کارگر و کارمند از بازار کار خارج شده و وارد دوره بازنشستگی خواهند شد.
چهار سناریو
هیئت کنفرانس کانادا برای پر کردن این خلاء چهار سناریو را در نظر گرفته است: سناریوی اول میگوید که طی این دورهی ۲۲ ساله اصلا مهاجرت و مهاجران وجود ندارند. در سه سناریوی دیگر سطح مهاجرت سالانه یک درصد افزایش یافته و نرخ مشارکت زنان، افراد بومی کانادا و معلولین – یعنی سه دستهای که در حال حاضر در بین نیروی کار کمتر مشاهده میشوند – نیز افزایش خواهد یافت.
نتایج مطالعهی ذکر شده نشان میدهد که سناریوی سوم که طی آن سطح مهاجرت سالانه یک درصد افزایش یافته و نرخ مشارکت زنان، افراد بومی کانادا و معلولین – یعنی سه دستهای که در حال حاضر در بین نیروی کار کمتر مشاهده میشوند – نیز افزایش مییابد بهترین مسیر رو به جلو برای کانادا است و میتواند در نیروی کار افزایش خالص ۵.۹ میلیونی ایجاد کند. بدین ترتیب، رشد تولید ناخالص داخلی کانادا طی این دورهی ۲۲ ساله سالانه به طور متوسط ۱.۹ درصد افزایش خواهد یافت.
در این مطالعه بیان شده است که: «این سناریو نه تنها به لحاظ رشد اقتصادی کانادا اهمیت دارد بلکه برای از بین بردن فقر و تقویت یکپارچگی اجتماعی نیز مفید خواهد بود.»